Een koffer vol citroenen

Het is in een koekjeswinkel op het vliegveld van Casablanca dat Hassnae Bouazza zich realiseert dat ze met het plotselinge overlijden van haar moeder meer is kwijtgeraakt dan alleen een ouder. Haar moeder was de spil van het gezin.

Ruim zes jaar geleden overleed de moeder van journalist, columnist en programmamaker Hassnae Bouazza. Haar boek Een koffer vol citroenen is een liefdesverklaring aan de vrijzinnige vrouw die haar moeder was. Een vrouw die haar de raad gaf niet afhankelijk te worden van een man. Een wijze vrouw een persoonlijkheid zeg maar. Die echter op straat werd uitgescholden voor Bin Laden.

Het boekje van 196 bladzijden is een prachtig eerbetoon aan haar moeder, die net als veel van haar generatiegenoten, zwaar onderschat werd in de ogen van de buitenwereld, maar die haar entourage onmiskenbaar en liefdevol beïnvloed heeft. Ze laat een rijke erfenis achter aan wijsheden, herinneringen, geuren en smaken, waarmee de schrijfster zich getroost voelt tijdens een turbulent rouwproces. Met dit boek trekt ze op haar beurt haar moeder uit de luwte en maakt haar zichtbaar voor wie zij werkelijk was. Over haar vader spreekt ze niet of amper in het boek omdat ze alle aandacht aan de moeder wil geven.

Ik zag Hassnae Bouazza voor het eerst op de televisie bij Khalid & Sophie en wou meteen haar boekje lezen. Ze schreef eerder “Arabieren kijken’ en nu dus haar tweede boek.
Ze werkt als journalist, columnist voor o.a Vrij Nederland, NRC Handelsblad en de Volkskrant.

Door dit boek te lezen moeten we stilstaan bij de ‘anderen’ en alle vooroordelen die wij hebben en aannames die we maken.

“Naar school geeft moeder me vaak huisgemaakte koekjes mee voor in de pauze, maar daar wordt raar op gereageerd door klasgenoten, waardoor ik ze niet meer durf te eten en ze in mijn jas laat. Vooral op woensdag, als we tot één uur op school zijn leidt dat tot een knorrende maag. Die kleine ervaringen, zoals een huisgemaakt koekje in plaats van een Liga in de pauze, veroorzaken een blijvend stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat ik niet alleen anders ben, maar ook niet goed genoeg.”

Een koffer vol citroenen. Herinneringen aan mijn moeder is uitgegeven bij Ambo Anthos.