Bill Viola in La Boverie

Alhoewel ik veel hedendaagse kunstenaars volg, is videokunst niet meteen mijn ding. Maar voor Bill Viola (72)  maak ik een uitzondering. Ik zag eerder een expo van de Amerikaan in Tilburg. Maar nu kan je ook in La Boverie in Luik zijn  werk zien. Het museum stelt met de expo ‘Sculptor of Time’ de eerste Belgische tentoonstelling voor van internationale omvang met het werk van deze iconische videokunstenaar. De tentoonstelling omvat achttien monumentale werken uit Bill Viola’s carrière van de afgelopen dertig jaar

Bezoekers worden uitgenodigd om vrij rond te lopen en zich onder de dompelen in een ongemeen krachtige visueel-auditieve wereld. In de scenografie werd ervoor gekozen om de werken in hun autonome visuele kracht te laten. Er zijn geen verklarende teksten te lezen en er zijn ook geen audiogidsen te beluisteren. De nadruk ligt op contemplatie en een authentieke ontmoeting met het werk.

Wat je moet doen  is je laten meevoeren door de vertraagde beeldenstroom. Het is een bijzondere ervaring want Bill Viola toont echt sterk werk. Alles draait om tijd, ruimte en schaal.

De technisch verbluffende werken  zijn zowel groots als intiem, complex als verrassend toegankelijk, spectaculair als uiterst menselijk. De inspiratiebronnen voor zijn installaties zijn uiteenlopend, geworteld in zowel westerse als oosterse artistieke tradities en diverse geloofsovertuigingen: boeddhistisch, soefi en christelijk.

Water is een alomtegenwoordig element in Bill Viola’s werk. Het is niet alleen een spiegel en reflecterend oppervlak, maar ook een grens die moet worden overschreden en een onderdeel van overgangsrituelen, vaak nauw verbonden met geboorte of dood. Vruchtwater, doopwater, membraan van de overgang naar het hiernamaals, het apocalyptische water van de zondvloed of het zachte gekabbel van dromen..Water is een sterk symbool voor de verbinding tussen het menselijk lichaam, dat zelfs grotendeels uit water bestaat, en de buitenwereld. Bovendien is water vaak een onzichtbare drempel, die zich pas materialiseert op het moment van de oversteek of overgang.

Vuur, lucht en aarde (de andere elementen) zijn ook belangrijke metaforen in zijn werk. Met die natuurkrachten, waarmee zijn protagonisten vaak worstelen, schept hij de voorwaarden om het bestaan te kunnen transcenderen.

Hoe hij zijn video’s maakt kan ik niet vatten.  Met zijn effecten van extreme vertraging en versnelling doorbreekt hij de continuiteit van beelden. Dankzij digitale technologie kan hij de actie extreem vertragen. Daardoor lijkt zijn werk soms bijna statisch, alsof het bevroren is in de tijd. Het lijkt wel een schilderij maar het is traag spektakel !